---

Direktiva 2014/59/EU o uspostavljanju okvira za oporavak i sanaciju kreditnih institucija (BRRD) pruža zajednički režim sanacije u EU koji omogućava nadležnim organima za sanaciju da se bave i kreditnim institucijama koje propadaju, kao i obezbjeđivanje saradnje između organa za sanaciju matične države (eng. home authority) i države domaćina (eng. host authority). Da bi se izbjeglo da kreditne institucije strukturiraju svoje obaveze na način koji ometa efikasnost instrumenta interne sanacije ili drugih instrumenata za sanaciju, i da bi se izbjegao rizik od urušavanja finansijske stabilnosti ili naglog izvlačenja depozita iz kreditne institucije, Zakon o sanaciji kreditnih institucija (kao i BRRD) zahtijeva da kreditne institucije konstantno ispunjavaju adekvatni nivo minimalnog zahtjeva za regulatornim kapitalom i kvalifikovanim obavezama (MREL). Ovaj zahtjev određuje Centralna banka na individualnoj osnovi na osnovu kriterijuma utvrđenih u Zakonu o sanaciji kreditnih institucija kao i na osnovu podzakonskih akata.

Određivanje nivoa MREL-a na osnovu minimalnih kriterijuma takođe zahtijeva od Centralne banke da procijeni pitanja koja se uzimaju u obzir ili u određivanju prudencionih regulatornih zahtjeva ili u odlukama supervizorske funkcije vezano za individualne slučajeve, poput stepena gubitaka koji bi kreditne institucije ili grupe trebale biti u stanju pokriti ili profil rizika, poslovni model i sistemsku važnost.

Centralna banka procjenjuje iznos MREL-a potreban za pokrivanje gubitaka i, gdje je potrebno, dokapitalizacije kreditne institucije nakon sanacije, što bi trebalo biti povezano sa zahtjevima kapitala na načelu stalnosti, budući da bi kreditna institucija treba biti u stanju imati i kapital koji joj treba da posluje u skladu sa važećom regulativom.