Međunarodne rezerve
Upravljanje sredstvima međunarodnih rezervi na računima u inostranstvu obavlja se u skladu sa Zakonom o Centralnoj banci, a saglasno opredjeljenjima definisanim aktima koje je donio Savjet Centralne banke: Politika i Smjernice za sprovođenje politike Centralne banke, Odluka o upravljanju međunarodnim rezervama i Smjernice za upravljanje međunarodnim rezervama.
Centralna banka upravlja međunarodnim rezervama na način koji je usklađen sa monetarnom politikom. U obavljanju ovih poslova prioritet je dat principu sigurnosti investiranja, uz obezbjeđivanje likvidnosti u tekućim plaćanjima sa inostranstvom. Poštujući ovo opredjeljenje kontinuirano se prate kretanja na međunarodnom finansijskom tržištu i rizici vezani za portfolio međunarodnih rezervi i vrše analize sa ciljem boljeg prilagođavanja uslovima na tržištu.
Međunarodne rezerve na računima u inostranstvu dijele se na disponibilni, likvidni i investicioni portfolio i sredstva kod MMF-a. Namjena disponibilnog portfolija je da se obezbijedi neophodna dnevna likvidnost, a sredstva se drže kod centralnih banaka, kao i kod poslovnih banaka odgovarajućeg kratkoročnog rejtinga. Sredstva likvidnog portfolija ulažu se u depozite odgovarajuće ročnosti i kratkoročne hartije originalnog roka dospijeća do godinu dana u okviru izabranog indeksa. Ukupni investicioni portfolio sastoji se od investicionog portfolia raspoloživog za prodaju i investicionog portfolia do dospijeća, a sredstva su investirana u hartije od vrijednosti država, supranacionalnih institucija, pokrajina, vladinih agencija i fondova, razvojnih i specijalizovanih banaka/institucija (sa vlasništvom i/ili garancijom države), kao i u njemačke pokrivene obveznice. Sredstva kod MMF-a odnose se na članstvo Crne Gore u ovoj Međunarodnoj finansijskoj instituciji.
U procesu upravljanja portfoliom međunarodnih rezervi prate se: tržišni, kreditni i rizik likvidnosti. Upravljanje tržišnim rizikom investicionog portfolija podrazumijeva njegovu identifikaciju, mjerenje i kontrolu. Analize (ex post i ex ante) koje se koriste, obuhvataju apsolutne i relativne mjere rizika (VaR, Tracking Error, Sharpe ratio i druge). U okviru tržišnog, posebno se mjeri rizik kamatne stope. Upravljanje kreditnim rizikom vrši se kroz kontinuirano praćenje kreditnih rejtinga i fundamentalnih finansijskih parametara. Smjernicama su definisana i brojna ograničenja u cilju upravljanja rizikom likvidnosti. Pored ovih analiza, sprovode se i dnevna mjerenja performansa portfolija u odnosu na izabrani benčmark. Ovi podaci omogućavaju da se donesu pravovremene odluke u vezi sa portfolijom i njegovom strukturom.
Centralna banka na godišnjem nivou, kroz Izvještaj o radu, objavljuje detaljnije informacije o upravljanju međunarodnim rezervama u dijelu strukture i kretanja nivoa rezervi, ostvarenih prihoda i performansa pojedinih portfolija u odnosu na izabrane benčmarke, kao i o rizicima koji se prate.