---

Upravljanje sredstvima međunarodnih rezervi na računima u inostranstvu obavlja se u skladu sa Zakonom o Centralnoj banci Crne Gore, a saglasno opredjeljenjima definisanim aktima koje je donio Savjet Centralne banke: Politika za ostvarivanje ciljeva i izvršavanje funkcija Centralne banke Crne Gore, Odluka o upravljanju međunarodnim rezervama i Smjernice o investicionoj strategiji za upravljanje međunarodnim rezervama.

Centralna banka upravlja međunarodnim rezervama na način koji je usklađen sa monetarnom politikom. U obavljanju ovih poslova prioritet je dat principu sigurnosti investiranja, uz obezbjeđivanje likvidnosti u tekućim plaćanjima sa inostranstvom. Poštujući ovo opredjeljenje kontinuirano se prate kretanja na međunarodnom finansijskom tržištu i rizici vezani za portfolio međunarodnih rezervi i vrše analize sa ciljem boljeg prilagođavanja uslovima na tržištu. 

Radi obezbjeđivanja integriteta, ograničavanja rizika i efikasne kontrole pri upravljanju međunarodnim rezervama u Centralnoj banci uspostavljena je podjela odgovornosti po hijerarhijskoj organizacionoj strukturi koju čine: 

• Savjet Centralne banke - koji usvaja investicionu strategiju za upravljanje međunarodnim rezervama;
• Guvernerka - koja daje bliže smjernice za preduzimanje pojedinih aktivnosti u upravljanju međunarodnim rezervama u okviru parametara utvrđenih strategijom;
• Investicioni komitet koji formira guvernerka,kao stručno-savjetodavno tijelo koje razmatra investicionu strategiju za upravljanje međunarodnim rezervama u okvirima odobrenim strategijom i predlaže taktički okvir za upravljanje međunarodnim rezervama;
• Dnevne aktivnosti upravljanja međunarodnim rezervama obavljaju zaposleni iz nekoliko organizaciono razdvojenih dijelova, preciznije iz Odjeljenja za upravljanje međunarodnim rezervama (Front Office), Odjeljenja za upravljanje rizicima međunarodnih rezervi (Middle Office) i Odjeljenja za platni promet sa inostranstvom i korespondentske odnose (Back Office).

Međunarodne rezerve na računima u inostranstvu dijele se po tranšama na likvidnu, investicionu i posebnu tranšu. Namjena likvidne tranše je da se obezbijedi nivo likvidnih sredstava dovoljan da se ispune zahtjevi za nesmetano ispunjavanje obaveza Crne Gore u inostranstvu. Sredstva se drže kod centralnih banaka, kao i kod poslovnih banaka odgovarajućeg rejtinga, a ulažu se u oročene depozite i državne hartije od vrijednosti originalnog roka dospijeća do godinu dana. Investiciona tranša se investira na rok duži od godinu dana. Ukupna investiciona tranša se sastoji od investicionog portfolija raspoloživog za prodaju, investicionog portfolija do dospijeća, kao i operativnog portfolija. Ova sredstva su investirana u hartije od vrijednosti država, pokrajina, vladinih agencija, supranacionalnih institucija, u njemačke pokrivene obveznice, kao i korporativne hartije finansijskog sektora. Posebnu tranšu čine sredstva kod MMF-a, koja se odnose na članstvo Crne Gore u ovoj međunarodnoj finansijskoj instituciji i ostala sredstva kojima se aktivno ne upravlja.

U procesu upravljanja portfoliom međunarodnih rezervi prate se:

• Kamatni rizik, kao izloženost mogućnosti gubitka uslijed promjena kamatnih stopa. Upravljanje kamatnim rizikom postiže se određivanjem optimalne osjetljivosti cijena obveznica na promjenu stopa prinosa.
• Kreditni rizik kao izloženost mogućnosti gubitka uslijed neispunjenja finansijske obaveze izdavaoca hartija od vrijednosti, finansijske institucije ili zemlje. Upravljanje kreditnim rizikom postiže se postavljanjem minimalnog kreditnog rejtinga za hartije od vrijednosti u koje se ulaže i za banke kod kojih Centralna banka plasira sredstva, kao i drugih ograničenja izloženosti kreditnom riziku. Limiti se postavljaju na osnovu informacija vodećih rejting agencija, finansijskih pokazatelja, tržišnih indikatora i drugih raspoloživih informacija.
• Rizik likvidnosti kao izloženost riziku gubitka uslijed nemogućnosti da se, radi blagovremenog izmirenja svih dospjelih obaveza, u kratkom roku izvrši prodaja hartija od vrijednosti uz minimalne troškove transakcije. Upravljanje rizikom likvidnosti postiže se izborom kvalitetnih i likvidnih hartija od vrijednosti kojima se svakodnevno i u velikom obimu trguje na finansijskim tržištima, čime se ovaj rizik svodi na najmanju moguću mjeru.

Dodatno, analize (ex post i ex ante) koje se koriste, obuhvataju apsolutne i relativne mjere rizika (VaR, Tracking Error, Sharpe ratio i druge). Pored ovih analiza, sprovode se i dnevna mjerenja performansa portfolija u odnosu na izabrani benčmark. Izbor odgovarajućeg benčmarka je ključan kako bi se pravilno ocijenio performans portfolija i donijele pravovremene odluke u vezi sa portfolijom i njegovom strukturom. Izabrani benčmarci za ovu svrhu su adekvatni indeksi od ICE provajdera indeksa.

Centralna banka na godišnjem nivou, kroz Izvještaj o radu i Finansijski izvještaj sa izvještajem nezavisnog revizora objavljuje detaljnije informacije o upravljanju međunarodnim rezervama u dijelu strukture i kretanja nivoa rezervi, ostvarenih prihoda i performansa pojedinih portfolija u odnosu na izabrane benčmarke, kao i o rizicima koji se prate.