---

Procjena je od ključne važnosti za izvršenje sanacije: njena uloga u informisanju odluke o sanaciji, svrha i opšti zahtjevi navedeni su u Zakonu o sanaciji kreditnih institucija i dalje precizirani u podzakonskoj regulativi.

U tom kontekstu, Zakon o sanaciji kreditnih institucija predviđa da se nezavisne procjene vrše prije sanacije, prema članu 44 stav 3 Zakona o sanaciji kreditnih institucija, i nakon sanacije, prema članu 138 stav 1 Zakona o sanaciji kreditnih institucija. U skladu sa članom 44 stav 3 Zakona o sanaciji kreditnih institucija, procjena prije sanacije mora da:

1. informiše o utvrđivanju da li su ispunjeni uslovi za sanaciju ili smanjenje vrijednosti ili konverziju instrumenata kapitala (Procjena 1); 
2. kada Centralna banka utvrdi da kreditna institucija ispunjava te uslove, daje informacije za mjeru sanacije koju treba usvojiti, nivo eventualnog smanjenja vrijednosti ili konverzije instrumenata kapitala i druge odluke o implementaciji instrumenata sanacije (Procjena 2); 
3. ako obaveze koje proizlaze iz derivata podliježu smanjenju vrijednosti ili konverziji, mora da ispuni i posebne zahtjeve procjene utvrđene u članu 100 Zakona o sanaciji kreditnih institucija;
4. utvrdi da li bi akcionari i/ili povjerioci kreditne institucije imali bolji tretman da je nad kreditnom institucijom otvoren stečajni postupak, nego tretman koji su dobili u sanaciji, tj. da li je ispoštovan princip da nijedan povjerilac nema lošiji tretman. (Procjena 3).

Da bi obezbjedio usklađene pristupe izvođenju ovih procjena, Zakon o sanaciji kreditnih institucija i podzakonski akti definišu utvrđivanje kriterijuma na kojima se moraju zasnivati procjene u svrhu tačaka (a) i (b) i definisanje metodologije za procjenu prema tačkama (c) i (d). Zakon o sanaciji kreditnih institucija i podzakonski akti u vezi procjenjivanja, su usklađeni sa regulatornim okvirom EU za procjenu vrijednosti u sanaciji, koji imaju za cilj promociju dosljedne primjene procjene u cijeloj Evropskoj uniji.